Eg er ikkje ein typisk trønder.
Som de kanskje allereie har forstått. Min fyrste bloggpost på nynorsk er dedisert
til byen Bergen, som "for evig havar knust mitt unge hjerte". Eg har
stått Bergen nær på godt og vondt sidan 2003, det er tolv år. Eg har budd der i
nesten ti av dei, og merker no, at eg lengtar tilbake ein smule.
Ikkje på grunn av vêret, ikkje eigentleg fordi byen
er så fantastisk vakker i solskin heller, sjølv om det kunne vore grunn nok i
seg sjølv til å reisa dit. Eg trur eg kjem til å reisa attende til Bergen berre
på grunn av folket der. den delen av folket der eg allereie kjenner,
altså.
No kjenner ikkje eg så mange jamne bergensarar sjølv
om eg har budd i Bergen en tredjedel av livet. Der eg har vanka har det stort
sett vore fullt opp med studentar. Folk frå alle landets hjørne unntatt indre
Telemark og nord i Agder. Det er sikkert ein og anna derfrå i Bergen, men eg
har til gode å høyre brei dialekt frå Setesdal på Kvarteret eller Ad fontes.
Det er litt synd.
Ikkje for det, Bergensdialekta er sjarmerande ho, men
ho får meg ikkje til å smelta av stolen på same vis som dialektar frå andre
deler av landet.
Eg har litt tid no til å reflektere over dei siste
åra i Bergen, og eg tenkjer å gjera det over nokre poster her. på norsk. Eg kan
umogleg førestilla meg at mine vener frå utlandet har interesse av kva eg har
opplevd i Bergen over nesten eit tiår.
Der nord i regnet har eg vore utallege gonger på
fylla, spelt utallege kortrundar og tapt alt for mange sjakkspel. Eg har vaia
med flagg på Gamle Hansa med BGG, eg har vore med Bataljonen på bortetur i
cupen, opplevd at alle Bergensjenter er frekke osv. Heia.. Rosenborg.
Dette og mykje meir kjem eg tilbake til i framtidige
postar her i Mr.S Times.
Itj fårrå nålles
- Mr. S
PS, om nokon som les dette, gjeve at nokon som helst
gjer det, har de eit forslag til ein maskulinisering av "å smelta av
stolen"?
